16 lis 2009

ks. dr hab. Piotr Natanek - " My już nie mamy Polski..."

" My już nie mamy Polski..."

" Nie rzucim ziemi, skąd nasz Ród! "


"Polski Orzeł w pełnej KORONIE"


" Na Polsce wybiją sobie zęby i połamią nogi ..! "



ks. dr hab. Piotr Natanek - "Oto ja ci daję ludzi z synagogi szatana"


Ks.dr hab. Piotr Natanek urodził się w 1960 r. w Makowie Podhalańskim, pochodzi z miejscowości Grzechynia. Święcenia kapłańskie przyjął w 1985, by od następnego roku związać się naukowo aż po dzień dzisiejszy z Papieską Akademią Teologiczną w Krakowie. Jest autorem licznych książek, rozpraw naukowych i ponad 100 artykułów. Znany także z wielu audycji i programów w Radio Maryja. Jest do lat cenionym duszpasterzem i ewangelizatorem. Od 1974 r. w strukturach ruchu oazowego Światło i Życie. Od 1988 r. prowadzi ośrodek oazowo – rekolekcyjny „Pustelnia Niepokalanów”, który co roku w wakacje staje się miejscem katechizacji i wychowania w duchu religijnym i patriotycznym dla setek dzieci i młodzieży z Polski i kresów wschodnich (głównie z Ukrainy). Młodzi ludzie pod opieką kapłana i animatorów spędzają czas na modlitwie, katechezie, pracy i rekreacji. Ks. Piotr jest wszechstronnie utalentowany i obdarowany charyzmatami Ducha Świętego. Jak o sobie sam często mówi, jest samoukiem i hobbystą. Wspaniały głos i gra na gitarze pozwoliły mu nagrać z chórem młodzieżowym 2 autorskie płyty. Prowadzi ponadto wiele wspólnot w parafii, by wspomnieć tylko Grupę Modlitewną Pustelnia Niepokalanów, Bractwo Dusz Czyśćcowych, Lektorzy Starsi czy Parafialny Klub Seniora. Włączył się także w dzieło Intronizacji Chrystusa Króla oraz szerzenie kultu Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny. Jest ponadto bardzo znanym misjonarzem i rekolekcjonistą, tak w Ojczyźnie, jak i poza jej granicami. Autor misji i rekolekcji tematycznych, m.in. Ratujcie kapłanów, Ratujcie Polskę, Ratujcie Mszę Świętą, czy rekolekcje intronizacyjne.


źródło : http://www.milosierdzie.us/index.php?art_id=248


Najświętszy i najmądrzejszy spowiednik nie może gwałtem wlać w duszę tego, co pragnie, jeżeli dusza nie będzie szczera i otwarta. Dusza nieszczera, skryta naraża się na wielkie niebezpieczeństwo w życiu duchownym.

Dzienniczek Siostry Faustyny - on-line

2 komentarze:

  1. Wiersz - Pieśń o domu - Maria Konopnicka


    Kochasz ty dom, rodzinny dom,
    Co w letnią noc, skroś srebrnej mgły,
    Szumem swych lip wtórzy twym snom,
    A ciszą swą koi twe łzy?

    Kochasz ty dom, ten stary dach,
    Co prawi baśń o dawnych dniach,
    Omszałych wrót rodzinny próg,
    Co wita cię z cierniowych dróg?

    Kochasz ty dom, rzeżwiącą woń
    Skoszonych traw i płowych zbóż,
    Wilgotnych olch i dzikich róż,
    Co głogom kwiat wplatają w skroń?

    Kochasz ty dom, ten ciemny bór,
    Co szumów swych potężny śpiew
    I duchów jęk, i wichrów chór
    Przelewa w twą kipiącą krew?

    Kochasz ty dom, rodzinny dom,
    Co wpośród burz, w zwątpienia dnie,
    Gdy w duszę ci uderzy grom,
    Wspomnieniem swym ocala cię?

    O, jeśli kochasz, jeśli chcesz
    Żyć pod tym dachem, chleb jeść zbóż,
    Sercem ojczystych progów strzeż,
    Serce w ojczystych ścianach złóż!...

    OdpowiedzUsuń
  2. Wiersz - Królowo Polski - Zygmunt Krasiński


    Zygmunt Krasiński
    Hymn

    Królowo Polski, Królowo Aniołów!
    Ty, coś na świecie przebolała tyle,
    Gdy Syn Twój zstąpił do ziemskich padołów,
    Skróć umęczonej Polsce Twej - mąk chwile!
    Królowo Polski, Królowo Aniołów,
    Roztocz ponad nią tęczę Twej opieki,
    Odwiąż jej ręce od katowskich kołów;
    Bądź jej Aniołem, teraz i na wieki!

    Królowo Polski, Królowo Aniołów!
    Lilio bez zmazy, Ty gwiazdo poranna,
    Mieczem boleści siedmiokrotnie ranna,
    Wiesz, co rozpaczy wrzący w sercu ołów,
    Co krzyż l gwoździe, i rany, i ciernie,
    Wiesz, co kiwi ziemskiej i łez ziemskich cieki
    I jak konania ból boli bezmiernie -
    Bądź nam Aniołem, teraz l na wieki!

    Królowo Polski, Królowo Aniołów!
    Lecz wiesz zarówno, jakim blaskiem płonie
    Ukrzyżowany - wniebowzięt po zgonie:
    Nie daj nas sieciom piekielnym na połów!
    Nieśmiertelnymi na śmierć zbrojna leki,
    Wykaż znów śmierci na nas, że jest niczem,
    Wskrześ nas, o Pani, przed świata obliczem,
    Bądź nam Aniołem, teraz l na wielki!

    Królowo Polski, Królowo Aniołów!
    Ten świat się rozpadł i rozdziera siebie,
    Lecz żadna z jego rozerwanych połów
    Już się nie modli, o Mario, do Ciebie!
    My jedni tylko, paląc się na stosie,
    Wciąż ślemy modły w Twój bezmiar daleki -
    Poznasz, Królowo, poddanych po głosie;
    Bądź mym Aniołem, teraz i na wieki!

    Źródło:
    http://www.pijarzy.pl/?strona,doc,pol,glowna,221,0,4239,1,221,ant.html

    OdpowiedzUsuń